لِكُلِّ شَیءٍ دَلِیلٌ وَ دَلیلُ العَاقِل التَّفَكُّر، وَ دَلیلُ التَّفكُّرِ الصُمت
برای هر چیزی دلیلی باید، و دلیل خردمند تفكر است، و دلیل تفكر، خاموشی!
نام امام هفتم، موسی و لقب آن حضرت کاظم (ع)؛ کنيه آن امام "ابوالحسن" و "ابو ابراهيم" است. شيعيان و دوستداران لقب "باب الحوائج" به آن حضرت داده اند. تولد امام موسی کاظم (ع) روز يکشنبه هفتم ماه صفر سال 128هجری در "ابواء" اتفاق افتاد.
دوران امامت امام هفتم حضرت موسی بن جعفر (ع) مقارن بود با سالهای آخر خلافت منصور عباسی و در دوره خلافت هادی و سيزده سال از دوران خلافت هارون که سخت ترين دوران عمر آن حضرت به شمار است. امام موسی کاظم (ع) از حدود 21سالگی بر اثر وصيت پدر بزرگوار و امر خداوند متعال به مقام بلند امامت رسيد و زمان امامت آن حضرت سی و پنج سال و اندی بود و مدت امامت آن حضرت از همه ائمه بغیر از حضرت ولی عصر (عج) بيشتر بوده است.